เรามาพูดถึงคนโบร่ำโบราณกันก่อน ซึ่งมักจะมีคำกล่าวไว้ว่า หากเกลียดใครมากๆ เขาว่า “เกลียดเข้ากระดูกดำ” หมายความว่า เกลียดมากๆๆ เกลียดสุดๆ เกลียดแบบฝังลึกเข้าไปภายในจิตใจ อาจจะไปแนวๆแค้นฝังหุ่น รึเปล่าอันนี้ไม่แน่ใจ สำนวนนี้ท่านผู้รู้ กล่าวว่า ได้มาจากการระบาดของโรคฝีดาษ ซึ่งเป็นโรคร้ายแรงมากๆในสมัยก่อน คนที่ป่วยด้วยโรคนี้มีโอกาสรอดน้อย และคนที่ป่วยเป็นโรคนี้จะมีรอยดำติดอยู่ที่กระดูก เนื่องจากพิษของโรคฝีดาษที่แทรกซึมเข้าไปสู่ร่างกายไปทุกส่วน โดยเฉพาะกระดูกจึงทำให้เกิดรอยดำติดกระดูก(น่ากลัวมาก)
แต่มันมีเรื่องที่แปลกกว่านั้นครับ สมัยที่ผมเรียนอยู่ ได้มีอาจารย์ท่านหนึ่ง เป็นนายแพทย์อาวุโส หรือที่เขาเรียกกันว่าอาจารย์หมอ (คืออาจารย์ของนักศึกษาแพทย์ทั่วไป) ได้มาให้ความรู้ในวิชาเกี่ยวกับพยาธิสภาพ และได้กล่าวถึง สำนวนนี้ “เกลียดเข้ากระดูกดำ” จึงทำให้ผมสนใจและจดจำได้มาจนถึงทุกวันนี้ เรื่องมีอยู่ว่า อาจารย์ท่านนี้ ท่านได้ทำวิจัยเกี่ยวกับโรคมะเร็งไขกระดูก โดยศึกษาจากผู้ป่วยหลายร้อยหลายพันคน ศึกษาในหลายๆด้าน เช่น ด้านจิตใจ ด้านสังคม ด้านพฤติกรรม ด้านกรรมพันธุ์ ด้านปัจจัยเสี่ยงที่ก่อให้เกิดโรค เป็นต้น ได้ผลการวิจัยที่น่าตกตะลึง ว่า ผู้ป่วยที่มีพฤติกรรมด้านจิตใจที่ชอบเกลียดตนเอง โทษตนเอง รวมถึงเกลียดผู้อื่นมากๆ มีโอกาสเป็นโรคมะเร็งไขกระดูกมาก ถึงร้อยละ 60-70% (มาจากการคาดคะเนของอาจารย์หมอ) หรือจะเรียกได้ว่า ผู้ที่ป่วยเป็นโรคมะเร็งไขกระดูก มักจะมีนิสัยชอบโทษตนเอง เกลียดตนเอง และเกลียดผู้อื่นอยู่เสมอ
แต่ถ้าเราพูดถึงในหลักของเหตุและผล สุขภาพจิตที่อ่อนแอ ย่อมทำให้สุขภาพร่างกายอ่อนแอไปด้วย อาการทางจิต ย่อมก่อให้เกิดอาการทางกายตามมา ถึงแม้ว่าจะไม่สามารถพิสูจน์ได้ก็ตามว่า หากเกลียดตนเองและผู้อื่นมากๆ อาจจะทำให้เป็นโรคมะเร็งไขกระดูก แต่คำว่า “เกลียด”ย่อมไม่ก่อให้เกิดผลดี ต่อตัวคนๆนั้นและผู้อื่นที่ถูกเกลียดอย่างแน่นอน ดังนั้นเราไม่ควรเกลียดใครๆหรือแม้กระทั่งตนเองก็น่าจะเป็นสิ่งที่ดีที่สุดครับ..
No Comment to " เกลียดเข้ากระดูกดำ ประสบการณ์จากอาจารย์ท่านหนึ่ง "